- Nie mogę wspominać swojej pierwszej Zorki, ani Zenitha - nigdy ich nie miałem. Zaczynałem "pechowo" - od razu od lepszego sprzętu - mówi. - Fotografia miała być sposobem na podrywanie dziewczyn. Ale to ona mnie uwiodła.

Drugim strzałem w dziesiątkę okazał się kontakt z Jackiem Łumińskim, dyrektorem Śląskiego Teatru Tańca. - Zafascynowało mnie, jak wiele myśli, emocji i wrażeń, można okazać za pomocą tańca, zwłaszcza współczesnego - mówi Bartek

Z żoną Joanną przygotowali cykl zdjęć o Śląsku. Fotografowali do niego tancerzy z całego świata w kopalniach i halach fabrycznych. Podczas Europejskiego Roku Fotografii ich zdjęcia - na których pokazują Śląsk fascynujący, magiczny a nie brudny i posępny - można było zobaczyć na wystawie w Parlamencie Europejskim. Wielu z miejsc, które sfotografowali, już nie ma.