Zacząłem pewnie jak każdy, przypadkowo. Ot, rodzice kupili prostą małpkę jedynakowi, a ten zamiast być wdzięczny, po kilku miesiącach przehandlował ją za używanego Zenita. A potem już jako poważny fotograf klasowy w liceum, zrobiłem zdjęcie wiejskiej kobiecie siłą ciągnącej na sznurku kozę do autobusu PKS. I tak koza pomogła Skowronkowi, bo zdjęcie ukazało się w jednym z lokalnych dzienników w Częstochowie, z którym potem zacząłem współpracować. Rodzice wybaczyli moje wielogodzinne przesiadywanie w łazience przerobionej na ciemnię, a ja już wiedziałem że fotografia to jest to, co chcę robić w życiu.

Potem była już Gazeta i robienie zdjęć na poważnie. Częstochowa to specyficzne miasto i pokazywanie go na zdjęciach sprawia mi niezmiennie ogromną przyjemność. Lubię Jasną Górę, chociaż niełatwo robi się tam zdjęcia. Trzeba taktu i dyskrecji, a na życzliwość, jaką okazują mi gospodarze tego miejsca pracowałem bardzo długo. Lubię też fotografować politykę, która w prowincjonalnym mieście nie jest pisana może dużą literą, ale pozostaje nie mniej ciekawa.

Lubię też robienie tzw. zwykłych zdjęć, ludzi w codziennym zabieganiu, codziennymi problemami i radościami w zwykłym moim mieście Częstochowie. I zawsze pamiętam słowa starszego kolegi, który kładł mi do głowy, że nawet zdjęcie kolejnej dziury w drodze będzie w Gazecie podpisane moim nazwiskiem.

* Jeśli chcesz skontaktować się z Grzegorzem Skowronkiem, napisz na adres:agencja@agora.pl